Przedmiotem opracowania jest 1300 diapozytywów co stanowi 1/3 posiadanego zasobu. Zbiór diapozytywów został podzielony na następujące kategorie: polowe – badania wykopaliskowe, dokumentacje obiektów i warstw, widoki stanowisk archeologicznych; zabytek – wizerunki zabytków archeologicznych, widoki zabytków architektury; wydarzenia – wystawy, otwarcia wystaw, uczestnicy badań wykopaliskowych, odkrywcy, reprodukcje publikacji, fotografii. Diapozytywy prezentują dziedzictwo archeologiczne północnej części województwa pomorskiego - powiaty pucki, wejherowski, lęborski i gdański wraz z obszarem miast: Gdyni i Sopotu oraz gminy Tolkmicko w województwie warmińsko-mazurskim. Zostały wykonane w latach 1963-2003.
Zadanie dofinansowane jest ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – program Kultura Cyfrowa 2017.
Zbiór 1300 diapozytywów prezentuje:
- Badania terenowe wraz z wizerunkami odkrywanych obiektów, w tym m.in. palenisk, grobów szkieletowych i ciałopalnych, kurhanów, pochówków końskich. Diapozytywy zostały wykonane w czasie jednodniowych badań ratowniczych i w czasie rozwiniętych badań wykopaliskowych.
- Zabytki archeologiczne pozyskane w czasie badań wykopaliskowych jak popielnice w wczesnej epoki żelaza, narzędzi krzemiennych datowanych na epokę kamienia, elementy uzbrojenia /grot oszczepu/.
- Widoki stanowisk archeologicznych i otaczający je krajobraz, w tym m.in. brzeg i klify Zatoki Puckiej, teren badań planowanej Elektrowni Jądrowej w Żarnowcu.
- Reprodukcje map i dokumentacji archeologicznej.
- Wizerunki uczestników ekspedycji archeologicznych oraz odkrywców stanowisk archeologicznych.
- Metody prowadzenia prac wykopaliskowych, w tym np. wykonywanie lak profilu (trwale odwzorowanie) warstwy kulturowej.Prezentowany zbiór pokazuje rozwój badań archeologicznych na Pomorzu Wschodnim na przestrzeni ponad 50 lat. Badane osady i cmentarzyska datowane są różne okresy chronologiczne. Zbiór jest „kolorową kroniką” badań wykopaliskowych, które wniosły wiele istotnych informacji o pradziejach regionu. Dotyczy to m. in.:
- cmentarzysk ciałopalnych i szkieletowych datowanych na okres wpływów rzymskich (stanowiska w Rumi i Żukczynie)
- cmentarzyska kurhanowego z epoki brązu (Siemirowice)
- obrządku pogrzebowego Prusów (Nowinka)
- cmentarzysk grobów skrzynkowych z wczesnej epoki żelaza (Władysławowo – Chłapowo)
- osad pradziejowych i wczesnośredniowiecznych (Władysławowo, Osłonino, Rzucewo)
Przedstawione diapozytywy mają dużą wartość poznawczą, naukową i historyczną.
Wartość naukowa zbioru – utrwalone na kolorowych kliszach rzuty i przekroje obiektów, w tym palenisk, grobów skrzynkowych, grobów ciałopalnych i szkieletowych, kurhanów i widoków odkrywanych ”in situ” zabytków, pozwalają szczegółowo poznać konstrukcje grobów i ich wyposażenie. Kolorowe przeźrocza są też ważnym uzupełnieniem publikacji cmentarzysk w Rumi i Nowince.
Wartość muzealna zbioru – utrwalone na kliszach zabytki, w tym przede wszystkim popielnice są niezwykle pomocne w pracach inwentaryzacyjnych zbiorów muzealnych oraz w planowaniu ekspozycji i wystaw.
Wartość historyczna zbioru – na kliszach utrwalono wykonywanie kolorowej dokumentacji rysunkowej, stan oczyszczenia obiektów w czasie jej wykonywania. Dają one pogląd o obowiązującej metodyce prowadzenia prac archeologicznych. Na diapozytywach utrwalono też metodę wykonywania lak profilu na stanowisku.
Zachowane zostały również widoki stanowisk i obszarów do nich przylegających. Badania prowadzone były m.in. na przyszłym placu budowy Elektrowni Jądrowej w Żarnowcu (stanowiska w Kartoszynie). Dzisiejszy krajobraz tych terenów jest zupełnie inny od tego, który istniał w czasie prowadzenia prac wykopaliskowych. Porównując obecny pejzaż z tym utrwalonym na kliszach możemy obserwować jego zmiany na przestrzeni lat. Wartością zbioru są tzw. przeźrocza lotnicze z widocznymi nadmorskimi krajobrazami.
Wartość „sentymentalna” zbioru – wizerunki odkrywców, archeologów prowadzących badania lub osób odwiedzających stanowiska archeologiczne są niezmiernie ważne do prac nad historią muzeum i rozwojem archeologii pomorskiej.
Przedmiotem digitalizacji jest zbiór przeźroczy, na którym utrwalone zostały badania prowadzone w 42 miejscowościach. Są one „zapisem” prac badawczych zespołu Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Utrwalone na kliszach obiekty i stanowiska archeologiczne są przedmiotem wielu opracowań i publikacji dotyczących pradziejów Pomorza Wschodniego.
Zwiń
opis
